மனுஷ்ய புத்திரனின் கவிதை

Source:http://www.charuonline.com/May2009/ManusputhKavithai5.html

வரலாறு எனும் பைத்தியக்கார விடுதி

16.04.2009

மனுஷ்ய புத்திரன்

புலம் பெயர்ந்த

என் ஈழத்து நண்பர்களை

இப்போது நான் சந்திப்பதில்லை

 

அவர்களது மின்னஞ்சல்களை

நான் திறப்பதில்லை

 

கணினியின் உரையாடல் அறையில்

அவர்களது வணக்கங்களுக்கு

இப்போது நான் பதில் வணக்கம் சொல்வதில்லை

 

வரலாற்றில் இதற்கு முன்பும்

இது போல்தான் இருந்ததா

அழிவின் மௌனங்கள்?

*

நிறைய பார்த்தாகிவிட்டது

சிதைக்கப்பட்ட உடல்களின் புகைப்படங்களை

 

நிறைய காண்பித்தாகிவிட்டது

படுகொலைகளின் படச்சுருள்களை

 

நிறைய படித்தாகிவிட்டது

கொரில்லா போர் முறையின் யுத்த தந்திரங்களை

 

வரலாற்றில்

இதற்கு முன்பும் இப்படித்தான் சொல்லப்பட்டதா

விடுதலையின் கதைகள்?

*

முப்பதாண்டுகளின் குருதிவெள்ளம்

ஒவ்வொரு சதுரமைலாகச் சுருங்கி

இப்போது ஒரு கண்ணீர்த்துளியாக

எஞ்சி விட்டது

 

தோழி

நாம் இன்று அருந்துகிற

ஒவ்வொரு கோப்பை மதுவும்

உன் விடுதலைக்காக இறந்தவர்களின்

குருதியால் நிரம்புகிறது

 

அது மரணத்தின்

எல்லையற்ற போதையை

நம் இதயத்தில் கலக்கிறது

 

வரலாற்றில் இதற்குமுன்பும்

இப்படித்தான் அணைந்ததா

விடுதலையின் சுடர்கள்?

*

கொலைகாரர்கள்

தன்னம்பிக்கையுடன்

இறுதி வெற்றியை நோக்கி

முன்னேறிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்

 

சாத்தான்கள்

மர்மப் புன்னகையுடன்

வேறு எங்கோ பார்த்தபடி

பேச்சுவார்த்தைக்கு அழைக்கின்றன

 

நீதி தேவதைகளோ

இதைப்பற்றிய தகவல்கள்

இன்னும் தமக்கு வரவில்லை என்கின்றனர்

 

வரலாற்றில்

இதற்கு முன்பும்

கொலைக்களங்களில் மனிதர்கள்

இப்படித்தான் கைவிடப்பட்டார்களா?

*

வெவ்வேறு தலைநகரங்களில்

கண்டன ஊர்வலங்கள் நிறைவுற்று

தனிமையின் இருளில்

என் ஈழத்து நண்பர்கள் வீடு திரும்புகிறார்கள்

 

அரசியல் சூதாடிகள்

தங்கள் சீட்டுக் கட்டுகளை

கலைத்துக் கலைத்து அடுக்குகிறார்கள்

 

நான் ஒரு கூட்டுப் பிரார்த்தனையில்

பங்கெடுத்துவிட்டு

சாலையோரம் அமர்ந்து மூத்திரம் போகிறேன்

 

வரலாற்றில்

இதற்குமுன்பும் இப்படித்தான்

சகோதரத்துவம் நிலைநாட்டப்பட்டதா?

*

அமைதிக்குப்பின்

கருணை எல்லா முனைகளிலும்

ரத்து செய்யப்படுகிறது

 

புதுப்பிக்கப்படாத விஸாக்கள்

நிறுத்தப்படும் உதவித் தொகைகள்

காலி செய்யப்படும் அகதி முகாம்கள்

எங்கும்கொண்டு சேர்க்காத திரும்பும் பாதைகள்

 

மயான பூமியை நோக்கிக்

கிளம்புகிறது

இறுகிய முகங்களுடன்

சமாதானத்தின் மரணக் கப்பல்

 

வரலாற்றில் இவ்வாறு ஒடுக்கப்பட்டவர்கள்

இதற்குமுன்பு எப்போதாவது பறவைகளாக மாறி

வனாந்தரங்களுக்குள் பறந்து சென்றிருக்கிறார்களா?

*

புலம் பெயர்ந்த

என் ஈழத்து நண்பர்கள்

இப்போது கொல்லப்பட்டவர்களை

நினைவுகூர்வதில்லை

 

நம்பிக்கையூட்டும்

வதந்திகள் எதையும்

நம்புவதில்லை

 

யுத்தமுனைச் செய்திகளைப்

படிப்பதில்லை

 

அவர்கள் ஒரு பைத்தியக்காரனின் முகத்தை

சுவரில் வரைகிறார்கள்

குழந்தைகளின் இதயத்தைத்

தின்பவனின் பெயரை

சுவரில் எழுதுகிறார்கள்

ஒரு அபத்த தியாகத்தின் கதையை

எஞ்சியிருக்கும் தம் குழந்தைகளுக்குச்

சொல்லாமல் மறைக்கிறார்கள்

 

வரலாறு

இதற்குமுன்பும் இப்படித்தான்

ஒரு பைத்தியக்காரவிடுதியாக இருந்ததா?

*

 

ஜப்பானிய Photo-journalistஇன் பார்வையில் இலங்கை இனப்பிரச்சனை.

திரு. Q. Sakamaki அவர்கள் 20வருடங்களுக்கு மேலாக, Afghanistan, Israel, Palestinian, Algeria, Bosnia, Kosovo, Iraq, Liberia உட்பட பல நாடுகளுக்குச் சென்று, அங்கே யுத்தம் மற்றும் அரசியல் காரணங்களால் சாதாரண மக்கள் அநுபவிக்கும் துயரங்களைப் பதிவுசெய்து வருகிறார்.

Time, Newsweek, Stern மற்றும் L'Espresso உட்பட பல பிரபல்யமான பத்திரிகை/சஞ்சிகைகளில் படங்களைப் பிரசுரிப்பதோடு, ஆவணப் படக் கண்காட்சிகளையும் நடத்திவருகிறார். இவர் ஆவணப் புகைப்படங்களுக்கான விருதுகள் பலவற்றை வென்றுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது.

http://www.qsakamaki.com/main.php

2006இல், சமாதான ஒப்பந்தம் (பெயரளவில்) அமலில் இருந்த காலப்பகுதியில், இலங்கைக்குச் சென்ற திரு. Q. Sakamaki அவர்கள், மூதூர், கிளிநொச்சி, யாழ்ப்பாணம் உட்பட பல பகுதிகளுக்கு சென்று அங்குள்ள சாதாரண மக்களின் அன்றாட வாழ்வை பதிவுசெய்துள்ளார்.

ஒருசில படங்களையும், அவற்றிற்கு திரு. Q.Sakamaki எழுதிய விளக்கங்களையும் இங்கே இணைக்கிறேன். (ஏனைய படங்களை, அவரது websiteஇல் பார்க்கலாம்.)

இப்பதிவின் இறுதியில் இணைக்கப்பட்டிள்ள படத்திற்கு Days Japan International Photojournalism Award கிடைத்தமை குறிப்பிடத்தக்கது.

The image of a Sri Lanka government soldier is accidentally overlapped with the image of a Tamil girl staying at a war-torn church in Jaffna, where the long civil war has devastated people's life and economy and now the residents are facing the fresh fighting between the Sri Lanka government troops and LTTE rebel, despite the 2002 ceasefire. Jaffna, Sri Lanka, June 2006.

--------------------------------

A Tamil girl is hanging out at a war-torn town of Jaffna, while government soldiers patrol. Jaffna is one of the most critical places for LTTE and the Sri Lankan government -- the absolute majority of the town is Tamil but controlled by the government. And in the town, unemployment prevails and many face extreme poverty and dangerous situations due to the long civil war and the current fresh fighting, as well as Tsunami. Jaffna, Sri Lanka, June 23, 2006.

--------------------------------------

In a war-torn town of Jaffna, one of the most critical places for LTTE and the Sri Lankan government, the absolute majority of the town is Tamil but controlled by the government-government soldiers are stationing at a checkpoint, while a Tamil school child walks nearby. In Jaffna, unemployment prevails and a large number of people have been escaping as refugees due to the long civil war and the current fresh fighting, as well as Tsunami. The political violence between the government and LTTE is escalating, and the situation just seems to be at the brink of the restart of war. Jaffna, Sri Lanka, June 23, 2006.

-------------------------------------
Tamils are forced to get off the bus and to be checked by at a government checkpoint of the war-torn town of Jaffna, one of the most critical places for LTTE and the Sri Lankan government -- the absolute majority of the town is Tamil but controlled by the government. In Jaffna, unemployment prevails and a large number of people have been escaping as refugees due to the long civil war and the current fresh fighting, as well as Tsunami. Jaffna, Sri Lanka, June 23, 2006.

------------------------------------------

Muslim girls take the learning at a war-torn classroom in Mutur, a town of North Eastern Sri Lanka, where Tsunami destroyed it devastatingly and now the residents are facing the fresh fighting between the Sri Lankan government and LTTE rebel. Mutur, Sri Lanka, June 18, 2006.

--------------------------------

A Tamil woman stays at her war-torn house in Jaffna, one of the most critical places for LTTE and the Sri Lankan government -- the absolute majority of the town is Tamil but controlled by the government. In Jaffna, unemployment prevails and many face extreme poverty and dangerous situations due to the long civil war and the current fresh fighting, as well as Tsunami. Jaffna, Sri Lanka, June 23, 2006.
----------------------------------------

Family members of Sinhalese victims of the June 15 bus attack mourn before the mass burial. The attack was the biggest tragedy since the 2002 ceasefire agreement, although it has nearly been breached for the last six months. The Sri Lankan government accuses LTTE of the terror, but the Tamil political organization denies the claim. And the situation just seems to be at the brink of the restart of war. Kabithigollewa, Sri Lanka, June 16, 2006.

--------------------------------

Tamils obtain water from a well in a war-torn town of Jaffna, one of the most critical places for LTTE and the Sri Lankan government, the absolute majority of the town is Tamil but controlled by the government. In Jaffna, unemployment prevails and many face extreme poverty and dangerous situations due to the long civil war and the current fresh fighting, as well as Tsunami. The political violence between the government and LTTE is escalating, and the situation just seems to be at the brink of the restart of war. Jaffna, Sri Lanka, June 23, 2006.

Courtesy:http://www.qsakamaki.com/main.php

ஜப்பானில் ரஜினி 3: "ஒருவன் ஒருவன் முதலாளி"

கடந்த பதிவொன்றில், "முத்து" திரப்படம், ஜப்பானில் "Odoru maharaja" (Dancing king) (http://ja.wikipedia.org/wiki/ムトゥ_踊るマハラジャ) என்ற பெயரில் திரையிடப்பட்டு பெரும் வெற்றி பெற்றது எனக்குறிப்பிட்டிருந்தேன்.

அப்போது, "ஒருவன் ஒருவன் முதலாளி" மற்றும் "தில்லானா தில்லானா" பாடல்கள் பிரபல்யமாயின.

ஜப்பானிய தொலைக்காட்சியில், 30வருடங்களாக வாரம் ஒருமுறை (என்று நினைக்கிறேன்) "Abarenbo Shogun" (Tough/rough General) என்றொரு தொலைக்காட்சிதொடர் ஒளிபரப்பப்பட்டுவருகிறது. சரித்திர சம்பவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, நகைசுவையும், கொஞ்சம் சமூக நீதியும் கலந்த பொழுதுபோக்குத் தொடராக உள்ளது. (இதில், Shogun வாளைச் சுழற்றினால் 10 பேர் பறந்துபோய் விழுவார்கள்!)

"ஒருவன் ஒருவன் முதலாளி" பாடல் பின்ணணியில் ஒலிக்க, Shogunவாளைச் சுழற்றும் காட்சியை கண்டு களியுங்கள்!

(இது, யாரோஒருவர் குறும்புகாக தொகுத்த clip. தொலைக்காட்சித் தொடரில் பயன்படுத்தப்படவில்லை!)

ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் குரலாக ஒரு பாடல்

கடந்த 60 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக வரலாற்றாலும், சொந்தங்களாலும் வஞ்சிக்கப்பட்டு, பெரும்பலங்கொண்ட அரசுகளால் நசுக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் மக்கள் பாலஸ்தீனியர்கள். உலகின் இன்றைய அகதிகளில் நான்கில் ஒருவர் பாலஸ்தீனியர் என்றொரு குறிப்பும் உண்டு.

புலம்பெயர்ந்த பாலஸ்தீனிய கலைஞர்கள் பாடிய பாடல் இது.

பாலஸ்தீனியர்கள் மட்டுமல்லாது, ஒடுக்கப்பட்ட இனங்கள் அனைத்தினதும் ஒட்டுமொத்தக் குரலாக ஒலிக்கின்றது.


Artist:Outlandish
(Source of the lyrics: http://www.metrolyrics.com/look-into-my-eyes-lyrics-outlandish.html)

Look into my eyes
Tell me what you see
You don't see a damn thing
'cause you can't relate to me
You're blinded by our differences
My life makes no sense to you
I'm the persecuted one
You're the red, white and blue

Each day you wake in tranquility
No fears to cross your eyes
Each day I wake in gratitude
Thanking God He let me rise
You worry about your education
And the bills you have to pay
I worry about my vulnerable life
And if I'll survive another day
Your biggest fear is getting a ticket
As you cruise your Cadillac
My fear is that the tank that has just left
Will turn around and come back

Yet, do you know the truth of where your money goes?
Do you let the media deceive your mind?
Is this a truth nobody, nobody, nobody knows?
Has our world gone all blind?

Yet, do you know the truth of where your money goes?
Do you let the media deceive your mind?
Is this a truth nobody, nobody, nobody knows?
Someone tell me ...

Ooohh, let's not cry tonight
I promise you one day it's through
Ohh my brothers, Ohh my sisters
Ooohh, shine a light for every soul that ain't with us no more
Ohh my brothers, Ohh my sisters

See I've known terror for quite some time
57 years so cruel
Terror breathes the air I breathe
It's the checkpoint on my way to school
Terror is the robbery of my land
And the torture of my mother
The imprisonment of my innocent father
The bullet in my baby brother
The bulldozers and the tanks
The gases and the guns
The bombs that fall outside my door
All due to your funds
You blame me for defending myself
Against the ways of my enemies
I'm terrorized in my own land (what)
And I'm the terrorist?

Yet, do you know the truth of where your money goes?
Do you let the media deceive your mind?
Is this a truth nobody, nobody, nobody knows?
Has our world gone all blind?

Yet, do you know the truth of where your money goes?
Do you let the media deceive your mind?
Is this a truth nobody, nobody, nobody knows?
Someone tell me ...

Ooohh, let's not cry tonight, I promise you one day it's through
Ohh my brothers, Ohh my sisters,
Ooohh, shine a light for every soul that ain't with us no more
Ohh my brothers, Ohh my sisters,

American , do you realize that the taxes that you pay
Feed the forces that traumatize my every living day
So if I won't be here tomorrow
It's written in my fate
May the future bring a brighter day
The end of our wait

(pause)

Ooohh, let's not cry tonight, I promise you one day it's through
Ohh my brothers, Ohh my sisters,
Ooohh, shine a light for every soul that ain't with us no more
Ohh my brothers, Ohh my sisters,

[with kids]
Ohh let's not cry tonight I promise you one day is through
Ohh my brothers! Ohh my sisters!
Ooh shine a light for every soul that ain't with us no more
Ohh my brothers! Ohh my sisters!

பாலஸ்தீனம் நகுபா Nakba 1948

பா.ராகவன் அவர்களின் "நிலமெல்லாம் ரத்தம்" தொடரை வாசித்தவர்களுக்கு பாலஸ்தீன பிரச்சனையின் அடிப்படை புரியுமென்று நினைக்கிறேன்.

1948இல், ஆயிரக்கணக்கான பாலஸ்தீன மக்கள் சொந்த வீடுகளிலிருந்து அடித்து விரட்டப்பட்டு, பல நூற்றுக்கணக்கானோர் படுகொலை செய்யப்பட்ட சம்பவத்தை, பாலஸ்தீன மக்கள் Nakba(பெரும் துயரம்) என குறிப்பிடுகின்றனர். அன்றிலிருந்து அவர்கள் 60 வருடங்களாக அடக்குமுறைக்கு எதிரான போராட்டத்தை தொடர்ந்துவருகின்றனர்.

ஜப்பானைச் சேர்ந்த Ryuichi Hirokawaஎன்கின்ற Photo-journalist, கடந்த 40 வருடங்களாக பாலஸ்தீன பிரச்சனையை பின்தொடர்ந்துவருகிறார். 1982இல், லெபனான் அகதிமுகாமில் நடந்த படுகொலைப் (Genocide) பதிவுசெய்த இவரது படஆவணம், ஐநா சபையின் விசாரணைகளின்போது பிரதான சாட்சி ஆவணமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது குறிப்பிடத்தக்கது!

Nakbaவின் 60வருட நினைவை முன்னிட்டு, கடந்த 40வருடங்களாக பதிவுசெய்த சம்பவங்களை, 30DVDகளைக் கொண்ட மிகநீண்ட ஆவணமாகவும், 130நிமிடங்களைக் கொண்ட ஆவணப் படமாகவும் வெளியிட்டுள்ளார். இது பாலஸ்தீன மக்களின் மூன்று தலைமுறையைப் பதிவுசெய்துள்ள முக்கிய ஆவணமாகக் கருதப்படுகிறது.

அழிக்கப்பட்ட வீட்டின் சாவியை 60 ஆண்டுகளாகப் பாதுகாத்துவரும் முதியவர், காணாமல் போன மகனின் படத்தைக் கட்டியணைத்தபடி மகனின் வரவிற்காய் காத்திருக்கும் தாய், யசீர் அரபாத் அவர்களின் PLOஇல் இணைந்து, இசுரேல் படையிடம் கைதாகி, சிறையில் நெடுங்காலம் சித்திரவதைப்பட்டு, NGO களின் பெரும் முயற்சியால் விடுவிக்கப்பட்ட இளம்பெண்...

பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் பல பரிமாணங்களை பதிவுசெய்திருக்கும் அருமையான ஆவணம். English / French subtitles உடன் ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவிலும் வெளியிடப்படவுள்ளது.

Japanese subtitlesஉடனான Trailerஐ இங்கு இணைக்கிறேன்.
மொழி புரியாவிடினும், வலி புரியும்.



Nakbaபற்றிய விரிவான தகவல்களை இங்கே காணலாம்.
http://en.wikipedia.org/wiki/Nakba_Day
http://www.alnakba.org/



மொழியும் மதமும் வேறானலும், வாழ்வும் வலியும் ஒன்றே.இலங்கை தமிழ்பேசும் மக்களின் வலிகளைப் பதிவுசெய்யவும் யாரேனும் முன்வருவார்களா...?

ஜப்பானில் ரஜினி 2: சந்திரமுகி

நேற்றைய "ஜப்பானில் ரஜினி" என்ற பதிவிற்குப் பல அன்பர்களிடமிருந்து பலவிதமான கருத்துக்கள் வந்தன. கருத்துகளின் பதிலாக எழுதியவற்றைத் தொகுத்து ஒரு தனிப் பதிவாக இடலாமென நினைக்கின்றேன்.

ஒரு அன்பர், சென்ற பதிவில் இணைத்த Video clipஇன் முலம் ரஜினிக்கு ஜப்பானில் மிகுந்த popularity இருப்பதை உணரலாம் என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். சென்ற பதிவில் நான் சொல்லவிரும்பியது, தமிழக பத்திரிகைகள் எழுதுமளவிற்கு ரஜினி ஜப்பானில் "Super star"ஆக இல்லை என்பதே.

ரஜினியின் "முத்து" ஜப்பானில் "Odoru maharaja" (Dancing king) (http://ja.wikipedia.org/wiki/ムトゥ_踊るマハラジャ) என்ற பெயரில் திரையிடப்பட்டு பெரும் வெற்றி பெற்றது. ஜப்பனிய மக்களில் பெரும்பாலானோர் "Odoru maharaja" என்ற பெயரிலேயே ரஜினியை நினைவுவைத்திருக்கின்றனர். ஆடல் பாடல் கொண்டாட்டமான ஒரு entertaining கலைஞராகவே ரஜினி ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறார். "Super Star"ஆக அல்ல. முத்துவிற்குப் பின்னர் வெளிவந்த ரஜினியின் படங்கள் அதிகளவி

ல் பேசப்படவில்லை.நிச்சயமாக ஒரு குறிப்பிட்டளவு ரசிகர்கள் இருக்கிறார்கள்.

ரஜினியின் இரசிகர்களுக்கான website உம் உள்ளது!

http://www.rajini.jp/

மற்றொரு அன்பர், தமிழ்ப் பாடலைப் பிழையாகப் பாடுவது, தமிழையும் தமிழர்களையும் அவமதிப்பது போலாகும் என்று கோபப்பட்டிருந்தார்.

இந்த நிகழ்ச்சியில், நகைச்சுவை நடிகர் பாடிமுடித்ததும், தொகுப்பாளர் "இப்படி பிழை பிழையாக பாடுவது அவமதிப்பாகும்" என்று கூற, நகைச்சுவை நடிகரும் தலை தாழ்த்தி மன்னிப்புகோருகிறார்.

இது ஒரு நகைச்சுவை நிகழ்ச்சி என்பதால், நகைச்சுவையாக மட்டும் பார்ப்போம். வேண்டுமென்றே தமிழ் மொழியை அவமதித்ததாக கருதத்தேவையில்லையென்றே நினைக்கிறேன்.ஜப்பானில் தமிழ் மொழி சரியான முறையில் recognizeஆகி உள்ளதென்றே கருதுகிறேன். ஜப்பான் மொழியின் மூலம்(root) தமிழாக இருக்கலாம் என்ற கருத்தை(concept) முன்வைத்து, காலஞ்சென்ற Prof. Susumu Oono அவர்கள் நீண்ட காலமாக ஆராய்ச்சி செய்துள்ளார். (பிறிதொரு பதிவில் இந்த ஆராய்ச்சி பற்றி விபரமாக எழுதுகிறேன்.) யாழ்ப்பாண பல்கலைக்கழக பேராசிரியை Dr. மனோன்மணி சண்முகதாசும் இது தொடர்பான ஆராய்ச்சியை 

மேற்கொண்டுள்ளார்.

பல ஜப்பானிய மக்கள் இந்த ஆராய்ச்சிபற்றி அறிந்துள்

ளனர்.

திருக்குறள் உட்பட பல அரிய தமிழ் நூல்கள் ஜப்பானிய மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன. தொல்காப்பியத்தைப் பற்றி ஜப்பானிய மொழியில் ஆராயும் ஜப்பானிய மாணவர்களை நான் அறிவேன். எனவே, தமிழ் மொழி அவமதிக்கப்பட்டதாகக் கருதத்தேவையில்லையென்றே நினைக்கிறேன்.

திருக்குறள்:

எட்டுத்தொகை:

இறுதியாக, ரஜினியின் சந்திரமுகி படத்தின் ஜப்பானிய மொழி ட்ரைலெர் ஐ இணைக்கிறேன். இரசிகர்களும்/இரசிகர் அல்லாதோரும் கண்டு களி/ழிக்கலாம்!

பாலஸ்தீனம் 380, உகண்டா 400, இலங்கை ...

ஏதோ test match score மாதிரி சாவுக்கணக்குச் சொல்கிறார்கள். ஒவ்வொரு இழப்பிற்குப் பின்னால் எவ்வளவு கண்ணீர், எவ்வளவு வேதனை...

தாயை இழந்த குழந்தைகள், மழலையைப் பறிகொடுத்த தாய்...

கையிழந்து, காலிழந்து வலியால் துடிக்கும் சிறுவர்கள்...

ஏதிலிகளாக நாடு விட்டு நாடு ஓடும் அப்பாவி மக்கள்.

பிறந்த இடமும், வளர்ந்த விதமும் வெவ்வேறாக இருப்பினும், எனக்கு அவர்களை சகோதர்களாகவே நினைக்கத்தோன்றுகிறது.

1994 ஜனவரி 1. கல்லூரி ஆசிரியர்களுக்கு புத்தாண்டு வாழ்த்து சொல்லச் சென்றுகொண்டிருக்கிறேன். யாழ் பெரியாஸ்பத்திரிக்கு அண்மையாக சென்றுகொண்டிருந்தபோது திடீரென போர்விமானங்கள். வீதியோரமாய் ஒதுங்கி நின்றேன். மிக அண்மையாக கேட்ட பெரும் வெடியோசையில் காதிரண்டும் அடைத்துக்கொண்டது போன்றதொரு உணர்வு.

ஆஸ்பத்திரியடிக்கு விரைந்தேன். சில நிமிடங்களில், ஈருருளிகளில் காயமடைந்தோர்கள் காவிவரப்பட்டனர். யாழ்ப்பாணம் பெரிய கோயிலில், புத்தாண்டு பிரார்த்தனையில் கூடியிருந்தவர்கள் இலக்கானார்கள்.

"ஐயோ, என்ர குழந்தை..."

கைகளால் வழியும் இரத்தத்தைப் பொருட்படுத்தாது தன் தலையில் அடித்துக் கதறியழும் தாய்...

மூன்று மாத பச்சிழங் குழந்தையாம்.

ஒரு கையும் ஒரு காலும் துண்டிக்கப்பட்டு, நினைவிழந்திருந்தது அந்தக் குழந்தை.

மயங்கி விழப்போன அந்தத் தாயை தாங்கிக்கொண்டேன்.

"ஒரு குறையில்லாமல் பிறந்த என்ர செல்லம், இனி காலம் முழுக்க கைகாலில்லாமல் வாழவேணுமே...ஐயோ, நான் என்ன பாவம் பண்ணினனோ... கடவுள் என்ர கையை காலை எடுத்திட்டு, என்ர பிள்ளையை விட்டிருக்கக்கூடாதே..."

எதுவுமே கூறமுடியாமல் விக்கித்து நின்றேன்.

என் முகத்தை தன் கைகளால் தடவி, "தம்பி, என்ர பிள்ள என்னையா பாவம் பண்ணிச்சுது?"

கதறிக்கதறி அழும் அந்தத் தாயை தாங்கிப்பிடித்தபடி, ஸ்தம்பித்து நின்றேன்.

ஒவ்வொரு புத்தாண்டின் போதும் அந்தத் தாயின் கேள்வி நினைவில் வரும்.
இன்றுவரை பதில் தெரியவில்லை.

"தம்பி, என்ர பிள்ள என்னையா பாவம் பண்ணிச்சுது?"

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/africa/7804470.stm

More than 400 people have been killed by Ugandan rebels in the Democratic Republic of Congo in attacks since Christmas day, aid agency Caritas says.
The head of Caritas in DR Congo told the BBC some 20,000 people had fled to the mountains from the rebels, who have denied carrying out the attacks.

Photos:

http://news.bbc.co.uk/1/hi/in_pictures/7804396.stm